AKIP GİDEN ZAMAN
Yaşadığımızın farkına daha varamadan,
Zaman ne kadar da çabuk akıp gitti.
Gülay ara sıra,
Çok şeyler kaçırıyorsun derdi de inanmazdım.
Gülay’a şimdilerde hak veriyorum.
Hani bir yolunu bulabilsem geriye dönüşün,
İnanın çocuklar gibi mutlu olacağım.
Deniz ile Güneş’in çocukluklarını,
Yeniden yaşamak isterdim.
Yaşama,
Onlarla birlikte merhaba demek isterdim.
Oysaki şimdi,
Onlar çoktan büyüdü.
Meraklı Melahatlar gibi,
İlk sorularını çoktan sordular.
Yaşanması gereken o yıllardan,
Geriye artık sadece resimler kaldı.
Bensiz geçen o güzel anıları,
Artık resimlere bakarak yaşayacağım.
Resimlere her bakışımda ise,
Sanki onlardan hiç ayrı kalmamışım gibi,
Sanki bütün günümü onlarla geçirmişim gibi,
Sanki parklara her gün onlarla ben gitmişim gibi,
Sanki evde çizgi filmleri onlarla ben izlemişim gibi,
O mutlu yıllara hep dalıp gideceğim.
Onlar gençliğe erişirken,
Ben ise çocukluklarına döneceğim.
26.10.2012
